Rio! Wat een avontuur
Door: Sietse van den nieuwenhuijzen
Blijf op de hoogte en volg sietse
12 Juli 2015 | Brazilië, Rio de Janeiro
Zo daar zijn we dan; Rio de jeneiro zonder twijfel een van de mooiste steden ter wereld. Het lijkt allemaal nog erg onrealistisch dat ik daar door de straten ga lopen. Eenmaal uit het vliegtuig hebben we prachtig weer echt wat ik in mijn hoofd had bij brazilië. In het vliegtuig ving ik al een glimp op van het cristus beeld doordat een vrouw die naast me zat me erop wees. Ze bleek voor de olympische spelen van 2016 te werken en zo raakte we in gesprek over Rio en leerde ik in grote lijnen hoe de stad in elkaar zat. De eerste avond aten we in een groot steakhouse op de hoogste verdieping van het winkelcentrum. Een enorm lekkere grote steak en een aantal typische Braziliaanse voorgerechten. In de ochtend gingen we naar het strand. Het beroemde copacabana strand lag op 5 min loopafstand van ons hotel. Het zeewater was heerlijk om te zwemmen en de golven waren best hoog. Het uitzich was fenomenaal. Voor je keek je uit op de prachtige zee met hier en daar een tropisch eiland. Aan je linker kant zag je de bergen aan de kust daar waar copacabana eindigde. Achter je waren de grote gebouwen van Rio te zien die aan de boukevaard gebouwd waren met daarachter nog mooiere bergen en uitzicht op het Jezus cristus beeld. Rechts van je zag je het Ford dat copacabana en ipanima beach scheidde, daar liepen we later die dag over toen we van ipanima terug naar het hotel gingen. Dat was nadat we gelucht hadden bij een brazilaanse bar met een soort gourmet menu.
De volgende dag begon erg goes met een bezoek aan het cristus standbeeld. Met een treintje de berg op waarna we een prachtig uitzicht hadden over de stad. Ook het beeld zelf was veel groter dan ik had gedacht het is 38 meter in totaal. Erg indrukwekkend als je ervoor staat. Ja kon vanaf de berg ook over heel de stad kijken dat was beeld schoon om te zien overal waar je keek was Rio. Je kon de favela's tegen de bergen zien liggen. Het beroemde voetbalstadion van de olympische spelen was te zien. De prachtige stranden. Het grote meer midden in Rio, alles was te bewonderen. We waren Express vroeg gegaan omdat het wemelt van de toeristen en zelfs zo vroeg als wij waren was het behoorlijk druk. Er waren ook tv opnamens voor een Amerikaanse zender. 'S middags was wat minder leuk, doordat ik al een aantal dagen last van mijn voet had maar niet wist wat het was besloot ik langs het ziekenhuis te gaan om te checken, pietra en haar moeder boden aan om mee te gaan omdat ze in de meeste ziekenhuizen geen Engels praten. Nadat het eerste ziekenhuis moeilijk deed over de verzekering gingen we naar een andere waar ik wel geholpen kon worden. Het was een immens verschil met nederland en dat zit vooral in het aantal mensen dat geholpen moet worden. Alles was zo ingedeeld dat er zo min mogelijk ruimte werd verspeeld en ik werd begeleid naar een klein hokje waar een verpleegster ging kijken wat er aan de hand was. Ze stuurde me door naar de orthopheet die al snel constateerde dat het een infectie was. Toch wilde ze een röntgenfoto maken en zo werd ik doorvewezen naar de röntgekamer waar er foto's werden gemaakt. Ik wist bijna zeker dat er niets gebroken was en gelukkig was dat ook niet. Dat betekende wel dat ik weer werd doorverwezen naar de arts die verstand had van infecties. Na lang wachten werd ik dan toch geholpen en het was kort en simpel: een antibiotica kuur. Dat betekende 14 dagen 2 pillen per dag en weinig tot geen alcohol. Ik baalde er wel van, maar ik was blij dat het in ieder geval wordt opgelost. Het was inmiddels al zo laat dat het geen zin had om nog naar de andere te gaan die naar het wkstadion waren gegaan. 'S avonds hebben we sushi gegeten bij een bekend Japans restaurant van Rio. De volgende dag begonnen we rustig op het strand. Ik kon nog niet echt goed lopen en het was lekker om even uit te rusten. We gingen lunchen bij een echte burgerbar met lekker burgers en milkshakes. Na de lunch gingen we richting de suger loaf. De letterlijke vertaling van de Braziliaanse naam voor de berg die op een suikerbrood lijkt. Met de gondala gingen we omhoog en het begon al te schemeren dus er gingen steeds meer lampen aan in Rio. Toen we eenmaal op de top waren was het helemaal donker en zag je de stad oplichten, zelfs het cristus beeld was verlicht met een paarse gloed zodat je die goed kon zien van veraf. Het was een prachtig uitzicht en je kon niet alleen Rio zien maar ook de stad die eraan grenst met een veel te moeilijke naam om te onthouden. Je kon het vliegveld zien waar we waren geland. Die ligt midden in de baai waardoor het lijkt alsof je op de zee land als je in het vliegtuig zit. De dag erna stond er iets groots op het programma: paragliden. We zaten allemaal nog een beetje te twijfelen want we wilde het wel erg graag doen maar het was iets duurder dan we dachten. Voor 430 real(wat neer komt op zo'n 130 euro) kon je 10-20 over Rio vliegen. We besloten het toch te doen want zo'n kans krijg je maar één keer in je leven en ja wie kan zeggen dat hij over Rio heeft gevlogen. Isabela had verteld over de driehoekvormige vluigtuigen waar je in ligt met je hoofd naar voren, dragonsflights heten ze volgens mij. Met dat idee in ons heeft gingen we naar het strand waar het bedrijf zat die deze vluchten regelde. Daar aangekomen spraken we met een van de piloten die ruimschoots 30 jaar ervaring had. Hij raadde ons aan om te gaan paragliden, je bent dan langer in de lucht, het is comfortabeler, het is veileger en dat voor dezelfde prijs. Wij waren overtuigt. Ik vertelde de man van mijn voet en hij zei gelijk: "dan ga jij met mij mee want ik ben de enige die Engels spreekt". Hier was ik erg blij mee. Uiteindelijk vlogen we dan door de lucht over Rio het was een geweldige ervaring en allemaal vastgelegd met een gopro. Ik heb de film nog niet terug gekeken, maar volgens mij zit ik 15 min met een big smile in het tuig van de paraglide. Mijn piloot kon allerlei trucs die ik graag wilde zien ook vertelde hij wat je allemaal kon zien van de stad. Ik was achteraf erg blij met een Engelssprekende piloot want toen Paul aan zijn piloot vroeg: "are we going right or left?" Was zijn antwoord:" yes, yes!" Daar hebben we nog veel om gelachen later. De volgende dag moesten we vroeg op het vliegveld zijn. We namen afscheid van de jongens die gingen naar het noorden richting morro de Sao Paulo. Ik ging zuidwaarts richting ribeirao preto waar ik Luc zal ontmoeten.
De volgende dag begon erg goes met een bezoek aan het cristus standbeeld. Met een treintje de berg op waarna we een prachtig uitzicht hadden over de stad. Ook het beeld zelf was veel groter dan ik had gedacht het is 38 meter in totaal. Erg indrukwekkend als je ervoor staat. Ja kon vanaf de berg ook over heel de stad kijken dat was beeld schoon om te zien overal waar je keek was Rio. Je kon de favela's tegen de bergen zien liggen. Het beroemde voetbalstadion van de olympische spelen was te zien. De prachtige stranden. Het grote meer midden in Rio, alles was te bewonderen. We waren Express vroeg gegaan omdat het wemelt van de toeristen en zelfs zo vroeg als wij waren was het behoorlijk druk. Er waren ook tv opnamens voor een Amerikaanse zender. 'S middags was wat minder leuk, doordat ik al een aantal dagen last van mijn voet had maar niet wist wat het was besloot ik langs het ziekenhuis te gaan om te checken, pietra en haar moeder boden aan om mee te gaan omdat ze in de meeste ziekenhuizen geen Engels praten. Nadat het eerste ziekenhuis moeilijk deed over de verzekering gingen we naar een andere waar ik wel geholpen kon worden. Het was een immens verschil met nederland en dat zit vooral in het aantal mensen dat geholpen moet worden. Alles was zo ingedeeld dat er zo min mogelijk ruimte werd verspeeld en ik werd begeleid naar een klein hokje waar een verpleegster ging kijken wat er aan de hand was. Ze stuurde me door naar de orthopheet die al snel constateerde dat het een infectie was. Toch wilde ze een röntgenfoto maken en zo werd ik doorvewezen naar de röntgekamer waar er foto's werden gemaakt. Ik wist bijna zeker dat er niets gebroken was en gelukkig was dat ook niet. Dat betekende wel dat ik weer werd doorverwezen naar de arts die verstand had van infecties. Na lang wachten werd ik dan toch geholpen en het was kort en simpel: een antibiotica kuur. Dat betekende 14 dagen 2 pillen per dag en weinig tot geen alcohol. Ik baalde er wel van, maar ik was blij dat het in ieder geval wordt opgelost. Het was inmiddels al zo laat dat het geen zin had om nog naar de andere te gaan die naar het wkstadion waren gegaan. 'S avonds hebben we sushi gegeten bij een bekend Japans restaurant van Rio. De volgende dag begonnen we rustig op het strand. Ik kon nog niet echt goed lopen en het was lekker om even uit te rusten. We gingen lunchen bij een echte burgerbar met lekker burgers en milkshakes. Na de lunch gingen we richting de suger loaf. De letterlijke vertaling van de Braziliaanse naam voor de berg die op een suikerbrood lijkt. Met de gondala gingen we omhoog en het begon al te schemeren dus er gingen steeds meer lampen aan in Rio. Toen we eenmaal op de top waren was het helemaal donker en zag je de stad oplichten, zelfs het cristus beeld was verlicht met een paarse gloed zodat je die goed kon zien van veraf. Het was een prachtig uitzicht en je kon niet alleen Rio zien maar ook de stad die eraan grenst met een veel te moeilijke naam om te onthouden. Je kon het vliegveld zien waar we waren geland. Die ligt midden in de baai waardoor het lijkt alsof je op de zee land als je in het vliegtuig zit. De dag erna stond er iets groots op het programma: paragliden. We zaten allemaal nog een beetje te twijfelen want we wilde het wel erg graag doen maar het was iets duurder dan we dachten. Voor 430 real(wat neer komt op zo'n 130 euro) kon je 10-20 over Rio vliegen. We besloten het toch te doen want zo'n kans krijg je maar één keer in je leven en ja wie kan zeggen dat hij over Rio heeft gevlogen. Isabela had verteld over de driehoekvormige vluigtuigen waar je in ligt met je hoofd naar voren, dragonsflights heten ze volgens mij. Met dat idee in ons heeft gingen we naar het strand waar het bedrijf zat die deze vluchten regelde. Daar aangekomen spraken we met een van de piloten die ruimschoots 30 jaar ervaring had. Hij raadde ons aan om te gaan paragliden, je bent dan langer in de lucht, het is comfortabeler, het is veileger en dat voor dezelfde prijs. Wij waren overtuigt. Ik vertelde de man van mijn voet en hij zei gelijk: "dan ga jij met mij mee want ik ben de enige die Engels spreekt". Hier was ik erg blij mee. Uiteindelijk vlogen we dan door de lucht over Rio het was een geweldige ervaring en allemaal vastgelegd met een gopro. Ik heb de film nog niet terug gekeken, maar volgens mij zit ik 15 min met een big smile in het tuig van de paraglide. Mijn piloot kon allerlei trucs die ik graag wilde zien ook vertelde hij wat je allemaal kon zien van de stad. Ik was achteraf erg blij met een Engelssprekende piloot want toen Paul aan zijn piloot vroeg: "are we going right or left?" Was zijn antwoord:" yes, yes!" Daar hebben we nog veel om gelachen later. De volgende dag moesten we vroeg op het vliegveld zijn. We namen afscheid van de jongens die gingen naar het noorden richting morro de Sao Paulo. Ik ging zuidwaarts richting ribeirao preto waar ik Luc zal ontmoeten.
-
22 Juli 2015 - 07:49
Willem:
Hee Sietse, zo te horen heb je de beste en bekendste dingen gedaan en bezocht! BBQ moet je niet missen in Rio, maar net zo goed zal ik de sushi niet vergeten. Mij werd verteld dat de Japanse community vrij groot is in Rio;). Over dat meer van Rio is een verhaal waar een smetje aan zit (waardoor het misschien toch wat minder mooi is): vroeger leefde daar namelijk indianen terwijl een beheerder van de stad daar graag plantages wilde bouwen. Om dat toch te kunnen doen werden er kledingstukken van mensen die waren overleden aan een besmettelijke ziekte aan de rand van het meer neergelegd.... Echt vet dat je bent gaan paragliden! Dat is een van de weinige dingen waarvan ik zeg dat ik dat had moeten doen. Mensen zijn heel vriendelijk maar spreken inderdaad helaas weinig engels, hoe toeristisch de stad ook is. Fijn dat je mensen om je heen had om je te helpen in het ziekenhuis! Hopelijk slaat de antibiotica snel aan en nog heel veel plezier met de reis! -
22 Juli 2015 - 11:45
Hiske:
Ha die Siets! Goede beslissing om te gaan paragliden, lijkt me heel gaaf. Ik hoop dat je inmiddels geen last meer hebt van je voet. En je weet nu: bij twijfel doen!
Geniet er nog van!
Liefs Hiske -
22 Juli 2015 - 12:57
Floor:
Soooow siets wat een verhalen. Klinkt echt als een topvakantie. Eten kom je daar ook niet te kort hoor ik haha. -
22 Juli 2015 - 12:58
Floor:
Soooow siets wat een verhalen. Klinkt echt als een topvakantie. Eten kom je daar ook niet te kort hoor ik haha. -
22 Juli 2015 - 12:59
Floor:
Soooow siets wat een verhalen. Klinkt echt als een topvakantie. Eten kom je daar ook niet te kort hoor ik haha. -
22 Juli 2015 - 22:02
Oma De Koning:
Lieve Sietse,
Wat een super verslag. Heb ervan genoten en ben blij dat jij echt een topvakantie hebt. Ben benieuwd naar het filmpje van paragliding. Je maakt wat mee! Nog vele fijne dagen en dat je voet snel beter is. Liefs, oma -
29 Juli 2015 - 21:34
Thea:
Hè Sietse, wat geweldig allemaal. Ik heb nog niet alles gelezen,maar daar ga ik nog van genieten!, Heel veel plezier nog in je laatste week en heel veel liefs! Thea
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
